Dramione Rogatego Rogacz - "Od nowa" - Prolog.

Dramione Rogatego Rogacza

Informacje podstawowe:

- Tytuł: “Od nowa”

- Czas akcji: 6 lat po Wielkiej Wojnie.

- Miejsce akcji: centralna Australia, miasto Alice Springs i okolice.

- Ilość rozdziałów: niewiadoma

- Główni bohaterowie + krótka charakterystyka ich stanu psychicznego:

1. Hermiona - załamana, samotna, szczerze nienawidzi Draco winiąc go pośrednio za

śmierć swoich bliskich.

2. Draco - nazwisko Malfoy w ruinie, podobnie jak majątek tej rodziny. Zaintrygowany

zmianą Hermiony na przestrzeni lat. 

☆☆☆

Udało się! Uskuteczniłam plan zmuszenia naszego kochanego Rogatego Rogacza, do napisania jego własnej wersji historii dramione :) Powiem Wam tylko, że pomysł jest oryginalny i bardzo ciekawy, dlatego proszę Was o duuuuużo komentarzy, bo uważam, że to opowiadanie koniecznie musi powstać w całości! 

Dedykacja od Rogatego dla mnie :) (dziękuję!), ale pozwolę się nią podzielić z Pandą i Zaklinaczką, bo on również bardzo liczyły na to, że Rogaty zacznie dla nas pisać. 

Trzymam kciuki za jego powodzenie!

Pozdrowienia dla nowego autora i wszystkich czytelników,

Venik.

☆☆☆

Prolog

Czegoś jej brakowało. Czego? Właśnie w tym rzecz, że nie miała pojęcia i chociaż

cisnęło się jej na usta słowo “sensu” bała się do tego przyznać, nawet przed samą sobą. Nie

byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie przeczucie, że to coś innego niż codzienne, poranne

wątpliwości. Czuła, że straciła ważną część siebie, a przecież ona nigdy o niczym nie

zapominała. Pamięć zawsze była dla niej ważna - pierwsza przeczytana książka, każde

drobne, nowe zaklęcie, jej przyjaciele i rodzina... Uśmiechnęła się do siebie smutno, po

czym pozwoliła, by jedna łza spłynęła po jej policzku i zniknęła w burzy brązowych loków.

Teraz została po wszystkim tylko pamięć. Nie wolno jej było wyprzeć przeszłości ze swojego

życia.

Rozkojarzona wstała powoli z łóżka i zaczęła się przygotowywać do wyjścia. Znowu

praca, kolejny nieudany eliksir, następna próba, nowe składniki, samotność. Jednym

zdaniem niekończąca się monotonia. A wydawało się jej, że ostatnio coś się zmieniło, że

jednak ktoś przy niej jest. Najwyraźniej pamięć każdego czasem zawodzi - nawet ją.

Spojrzała w lustro. W rysach jej twarzy nie było już dziecięcej naiwności. Była młodą,

silną kobietą. Mało kto przeżył tyle co ona, a mimo to nie potrafiła poradzić sobie ze śmiercią

większości najbliższych. Jej mama i tata. Harry. Ron… Jej ukochany, młodzieńcza miłość,

która zakończyła się tak tragicznie… Pokręciła głową chcąc odgonić od siebie złe myśli. Nie

kochała już Rudzielca, lecz każde wspomnienie o nim nadal bolało.

Stała tak dłuższą chwilę i próbowała sobie przypomnieć o kim zapomniała

wspomnieć. Chyba o nikim, a nawet jeżeli to znudzona sterczeniem nad kociołkiem na

pewno sobie przypomni. Wiedziała, że potrzebuje zmiany. Sama dłużej nie da rady, jednak

duma nie pozwalała jej prosić o pomoc. Wykona powierzone jej zadanie.

Łyk porannej kawy zawsze był tym, co sprawiało, że łapała głębszy oddech .

Wyjechała, żeby pomagać i zacząć żyć na nowo. Eliksir był na ukończeniu, brakowało jej tylko

pomysłu, co dalej . W tym mieście jest wielu ludzi, może powinna się postarać poznać kogoś

nowego, kogoś kto ją zrozumie i jej pomoże. Niesiona pozytywną energią machnęła różdżką

nieco zbyt energicznie co poskutkowało tym, że kubek zamiast wlecieć do zlewu, uderzył w

ścianę i rozbił się na drobne kawałeczki. Uniosła różdżkę ponownie, nieco poirytowana.

      - Reparo - wyszeptał głęboki, męski głos tuż za jej plecami.