31. Teraz nie mów... koniec wolności!

 Dedykacja: Dla przytulaśnych romantyków na sobotni wieczór 😘



💞💞💞

                Hermiona siedziała w swoim gabinecie, zastanawiając się jakim cudem przez cały dzień nie wydarzyło się nic spektakularnego. Poza wymianą kilku nieco dwuznacznych wiadomości na AurumTelu z Draconem i sowie od Rona z zapytaniem, czy u Ginny wszystko w porządku, bo rodzice się martwią, nie miała większy problemów. A spodziewała się przynajmniej wkroczenia Pottera do jej księgarni wraz z nakazem aurorskim.

Wbrew jej radom, Ginny nie została dziś w domu, tylko przyszła z nią do księgarni i przez pierwszą część dnia uzupełniały nowe regały księgami, choć Ruda stanowczo uparła się, by tym razem robiły to za pomocą magii. Później Ginny kazała jej iść do gabinetu sprawdzać faktury, a sama pomogła Susan z układaniem nowej ekspozycji w witrynie. Hermiona chętnie pogrążyła się w papierkowej robocie, nie chcąc za mocno rozmyślać o jutrzejszej sesji zdjęciowej… I tym, że będzie musiała zacząć znów nosić obrączkę.

- Hermiono, możesz na chwilę do nas przyjść? Chcemy ci pokazać, czy nowa ekspozycja w witrynie jest w porządku – powiedziała Susan, wsuwając tylko samą głowę do jej gabinetu.

- Jasne, już idę! – Hermiona odłożyła pióro i przeciągła się, ignorując jęk zesztywniałych po kilku godzinach w tej samej pozycji mięśni, po czym wyszła z gabinetu i skierowała się do części głównej księgarni.
Zdziwiło ją, że dziewczyny przygasiły prawie wszystkie światła. Co prawda księgarnia była już zamknięta, ale jak miała oglądać ekspozycję w takim mroku?

- Susan? Ginny? – od razu poczuła na plecach nieprzyjemny dreszcz.
Czyżby coś się stało?

Nagle jednak światło rozbłysło, a z dziesięciu gardeł wykrzyknięto: Niespodzianka!

Hermiona położyła dłoń na sercu, oddychając spazmatycznie i czując jak drżą jej kolana. Przed nią stało dziesięć kobiet w czerwonych sukienkach, wymalowanych i uśmiechniętych. Nagle wystrzelił korek od szampana, a Hermiona zobaczyła, że nad dziewczynami wisi duży baner z napisem.

„Koniec Wolności Kochana Hermiono Jeszcze Granger!” 

- Brawo panna młoda! – zakrzyknęła Tammy Nott, a wszystkie dziewczyny zaklaskały głośno.

- Nie, no nie wierzę… - Hermiona zakryła twarz dłońmi.

- Laski lejcie szampana! – zawołał ktoś.

Hermiona poczuła, że obejmuje ją czyjeś ramię.

- Nie próbuj płakać! Masz się cieszyć! To twój wieczór panieński! – wyszeptała jej Ginny do ucha.

- Zabije cię za to, Gin – poprzysięgła, odrywając dłonie od twarzy i zmuszając się do uśmiechu.

Ginny wyszczerzyła się do niej.

- To zemsta za to, że nie byłam twoją druhną sześć lat temu! – wyszeptała jej do ucha, po czym poprowadziła ją w stronę dziewczyn.

Poza Ginny, Susan i Tammy, była tam również jej siostra Sammy,  a dalej  Lavender Thomas, Parvati Finnigan, Luna Lovegood, Hanna Abbott, Angelina Jonson oraz co zdziwiło Hermionę najbardziej, Pansy Parkinson.

Hermiona witała się po kolei z każdą z dziewczyn czułym uściskiem.

- Jak dotarłyście do Tammy i Sammy? – zaśmiała się Hermiona, przytulając się z siostrami.

- Blaise nam pomógł – wyjaśniła Ginny.

- Cześć Pansy, miło że jesteś – Hermiona uśmiechnęła się do niej, nie próbując jej jednak uściskać.
Zdziwiła się więc, gdy to Pansy przyciągnęła ją ramieniem.

- Witaj w pieprzonym klanie węży, Granger – szepnęła jej do ucha, po czym puściła ją i się roześmiała.

- No przyznam, że zrobiłyście mi prawdziwą niespodziankę – uśmiechnęła się Hermiona, odbierając od Susan kieliszek z szampanem.

- Nie taką, jak nam twój ślub z Malfoyem, ale cieszymy się, że się udało! – Lavander zachichotała i stuknęła się swoim kieliszkiem z jej.

Hermiona znów zmusiła się do uśmiechu, uświadamiając sobie, że na tle wystrojonych w różne seksowne czy też eleganckie, czerwone sukienki dziewczyn, wyglądała zapewne dość średnio w swoich jeansach i białej bluzce.

- Dobra laski, siadamy, bo zostało niewiele czasu! – Ginny klasnęła w dłonie, po czym wskazała ustawione w półkole krzesła.

Wszystkie żwawo ruszyły na swoje miejsca, po czym wygodnie się rozsiadły.

- Ty na środek, Granger! – Ginny posadziła ją na krześle na środku, przodem do nich, a Hermiona ledwo zdusiła jęk. Czuła się bardzo niekomfortowo.

- Co ty kombinujesz, Ruda? – zapytała ją podejrzliwe.

- Tradycja wieczoru panieńskiego! Każda z nas wręczy ci prezent, a w zamian może zadać jedno niedyskretne pytanie o przyszłego męża i wasze pożycie! – Ginny wyszczerzyła się do niej.

- Chyba śnisz! Mowy nie ma! – Hermiona od razu ogniście się zarumieniła.

- Tradycja, to tradycja i już, nie stawiaj się Granger, bo załatwimy veritaserum! – Pansy Parkinson nie należała do kobiet, które się patyczkowały.
Bez skrępowania pierwsza do niej podeszła i podała jej czarną torebkę, ozdobioną czerwonymi… penisami.

Hermiona niepewnie zerknęła do środka i jęknęła cicho, gdy okazało się, że to pluszowe kajdanki, jakiś lubrykant i chyba zestaw nasutników…

- Wielkie dzięki… - powiedziała, odkładając prezent.

- Pytanie. To prawda, że Malfoy potrafi doprowadzić do orgazmu w krócej niż minutę? – Pansy wyszczerzyła się do niej.

Hermiona z niedowierzaniem pokręciła głową, ale mimowolnie uśmiechnęła się pod nosem.

- Prawda – odpowiedziała, a dziewczyny zawyły niczym stado dzikich wilków.

- Teraz ja! - Susan Bones podarowała jej zwiewny, jasnoróżowy peniuarek. – Pytanie: Kiedy ostatnio uprawialiście seks?

- Wczoraj – odpowiedziała, czując, że jeśli nie spłonie dziś na tym krześle niczym feniks, to będzie to prawdziwy cud.

- To dlatego jadłam kolację z twoimi pokojówkami? – Ginny pogroziła jej palcem.

- One są przecież bardzo miłe… - Hermiona uśmiechnęła się do niej przekornie.

- Moja kolej! – Tammy podeszła do niej z podłużnym pudełkiem.
Hermiona wiedziała co to jest, nim otworzyła. Wibrator… Różowy, w zielone kwiatuszki.

- Pytanie! Gdzie był wasz pierwszy wspólny raz?

- W pokoju w hotelu – odpowiedziała, starając sobie wmówić, że nie skłamała.
W końcu „Trzy miotły” od biedny można by przecież było tak określić.

- A to ode mnie – Sammy podała jej większe pudełko, w którym był czarny gorset i o zgrozo… chyba szpicruta.

- Wspaniały – Hermiona umiała docenić ładną bieliznę.

- Cieszę się, że ci się podoba. Moje pytanie. Wasza ulubiona pozycja? – Sammy zachichotała.

- Nie mamy jednej wybranej – przyznała zgodnie z prawdą.

- Ja przyniosłam ci coś mniej… oficjalnego – Luna podeszła i wręczyła jej pakunek w srebrnej folii.

Hermiona ucieszyła się, że choć jedna, kochana Luna nie przyniosła jej niczego żenującego, ale okazało się, że była to… książka. Magiczna kamasutra.

- Fantastycznie – westchnęła, ledwo się powstrzymując od odrzuceniem prezentu od siebie.
Taka książka to była prawdziwa profanacja dla literatury! Ale… skoro już ją dostała? Może warto przeczytać?

 - Moje pytanie. Kto pierwszy zaproponował pójście do łóżka? – była Krukonka uśmiechnęła się do niej przekornie.

Hermiona była pewna, że teraz to już naprawdę jej skóra zaraz zajmie się ogniem.

- Ja – przyznała, zgodnie z tym jak było, a dziewczyny znów zaryczały, jak głodne łosie.

- A ja mam dla ciebie to… - Angelina podała jej małą torebeczkę, w której znajdowały się… Srebrne kulki gejszy.

- Ja tu chyba skonam – zaśmiała się nieco histerycznie Hermiona, wkładając szybko prezent z powrotem do torebeczki i odrzucając go na stos.

- Zapytam tylko o to, czy to prawda, że Malfoy jest hojnie obdarzony przez naturę… - Angelina wyszczerzyła się do niej.

Hermiona wiedziała, że ona też była kiedyś dziewczyną Georga, więc to zapewne o takie porównanie jej najbardziej chodziło.

- Nie poznałam nikogo hojniej obdarzonego – odparła, siląc się na swobodny ton.

A łosie czy też wilki znów zawyły w jeden głos.

- Ode mnie coś na przyszłość… - Hanna podała jej niewielki woreczek.

- Czy to są nasiona magicznego lubczyku? – niedowierzała Hermiona.

- Tak, to najsilniejszy afrodyzjak – Hanna mrugnęła do niej.

- Dzięki wielkie – odłożyła prezent, ciesząc się, że to przynajmniej mogło się przydać jej kiedyś, w jakimś eliksirze.

- Chcę zapytać, jak nazywacie się nawzajem w łóżku?

- Zabijcie mnie… - jęknęła, czując jak piekielnie pieką ją policzki. – Ja mówię do niego Smoku, a on do mnie Promyczku – wypowiedziała to szybko i bełkotliwie.

- Ale uroczo! – zawołała Tammy.

- Wreszcie ja! – zaklaskała w dłonie Lav, podchodząc do niej i wręczając jej duże pudełko.

Hermiona otworzyła je i zamrugała zdziwiona, bo okazało się, że były to… czarne, lateksowe kozaki w komplecie z czapką oficerską i… chyba z batem.

- No po prostu wow! – powiedziała, odkładając to szybko, na stos prezentów.

- Moje pytanie! Lubicie uprawiać miłość francuską? – Lav zachichotała.

- Lubimy – odparła Hermiona, marząc by się zaraz przypadkiem nie zapaść pod ziemię z tej żenady.

- Super! To na pewno macie udany seks!

- No to czas na mnie! – Parvati podała jej niewielkie podłużne pudełko.

- A co to? – zdziwiła się Hermiona, patrząc na rząd małych fiolek.

- Najlepsze eliksiry pobudzające! Ten zielony zapewni wam dwanaście godzin nieprzerwanego seksu, a żółty sprawi, że dostaniesz minimum trzy orgazmy w jednym numerku. Są opisane z tyłu…

- Ślicznie dziękuję – Hermiona zmusiła się do uśmiechu, dobrze wiedząc, że wyrzuci to w cholerę
Dwanaście godzin seksu? Przecież Malfoy wykańczał ją już po godzinie…

- Pytanko. Najwięcej orgazmów w najkrótszym czasie?

- Ja czy on?

- Ty oczywiście!

- Pięć w mniej niż cztery godziny – przyznała, zgodnie z prawdą.

To wycie było chyba najgłośniejsze.

- A myślałam, że plotki o tym, jaki to cudowny Malfoy jest w łóżku, rozpuszcza o sobie on sam – zarechotała Pansy.

- No i na koniec ja – Ginny uśmiechnęła się do niej przekornie, podchodząc do niej z niewielką torebeczką.

- Aż się boję, co to – Hermiona rzuciła jej podejrzliwe spojrzenie.

- Coś, co masz założyć na noc poślubną. I zaznaczam, że tylko i wyłącznie to!

Hermiona wyjęła z torebeczki… szminkę, w mocnym, czerwonym kolorze.

- Przekaż Malfoyowi, komu ma za to podziękować! – Ginny mrugnęła do niej.

- Uratowałaś mnie Ginny, bo chciałam pójść spać w piżamie z flaneli! – Hermiona zachichotała.

- A teraz moje pytanie. Wasz najbardziej udany seks?

- Każdy jest tak samo udany – odparła nonszalancko Hermiona.

- Nie ma Herm! Musisz wymienić jeden wyjątkowy!

Hermiona westchnęła ciężko i potarła skroń.

- W dużej wannie, pełnej szampana – odpowiedziała.

Dziewczyny wyły i biły brawo dobre dwie minuty.

- Dobra laski! – Ginny klasnęła w dłonie. – Jak stoimy z czasem?

- Niech się przebiera, bo pora się zbierać – zarządziła Pansy.

- Wybieramy się dokądś? – zdziwiła się Hermiona.

- Wszystkiego się wkrótce dowiesz, a teraz chodź, bo Evelinne zapewne już dostarczyła sukienkę do gabinetu.

Ginny złapała ją pod ramię i poprowadziła tam szybko.

- Wiesz, że gdy to się skończy, to lepiej wiej daleko, najdalej jak potrafisz?

- Spoko Miona, dam ci radę – Ginny mrugnęła do niej, po czym szybko wprowadziła ją do jej biura, gdzie czekała już na nie stylistka.


💞💞💞

  W tym samym czasie…

                Właśnie kończył czytać raport z przygotowań do otwarcia nowej fili w Sydney, gdy do jego biura wpadł jak zawsze wesoły Zabini.

- Co tam Smokwaty? Kończysz na dziś? – zapytał.

- Nadal nie umiesz pukać, a urodziny masz dopiero za dwa miesiące. Chyba zrobię ci szybszy prezent – Draco wyszczerzył się do niego.

- W zasadzie, to ja mam dla ciebie prezent – Zabini położył przed nim podłużne pudełko.

- Ty dla mnie? Na ostatnie urodziny dałeś mi kubek z napisem „Najbardziej pojebany szef na świecie”, a teraz tak bez okazji przynosisz mi prezent? – Draco spojrzał na niego podejrzliwie.

- Otwieraj, a nie marudź! Doceń gest! – zrugał go przyjaciel.

Draco westchnął i niepewnie otworzył pudełko.
Okazało się, że były w nim… srebrne kajdanki.

- Powaliło cię? Po co mi to? – chwycił w dwa palce przedmiot i uniósł go niepewnie.

Nagle rozbłysło jasne światło, a gdy przeminęło, kajdanki zamknęły się z głuchym trzaskiem na nadgarstkach Malfoya.

Draco niczym oparzony zerwał się od swojego biurka, niedowierzając w to co widzi.

- Co to kurwa ma znaczyć, Zabini? – wrzasnął.

- Dobra chłopaki! Mam go! Wjazd! – ryknął Blaise zanosząc się śmiechem.

Nagle do pokoju wpadło stado dzikich baranów… A w zasadzie mężczyzn, z Theodorem Nottem na czele.
Poza nim byli tam jeszcze Goyle, Pucey, Flint, Bletchley, Hums, Uthart, Creevey i Skaving. Wszyscy mieli na sobie czarne koszulki z napisem „RIP Smok Casanova!” w dłoniach trzymali otwarte butelki z whisky, a Nott wniósł do gabinetu latającą, dmuchaną seks lalę z napisem: „Ostatnia laska Dracona!”

- Was chyba do reszty pojebało… - Draco z dezaprobatą pokręcił głową.

- Serio myślałeś, że odpuścimy? Nie ma szans stary! Raz w życiu można zobaczyć, jak największy casanova odkłada łyżkę i kopie w kalendarz rozpusty, tylko po to, by zaszyć się przy boku ślicznej żoneczki w ciepłym łóżeczku! – szydził Nott.

- Naprawdę dzięki… ale nie! Weźcie mnie rozkujcie i spierdalajcie szybko, nim wyjmę różdżkę i was dogonię! – Draco uśmiechnął się do nich groźnie.

- Dobra panowie, brać blondasa, bo nie ma czasu! Imprezę czas zacząć! – zakrzyknął wesoło Blaise, a dziecięciu chłopak zgodnie ruszyło na Malfoya.

Chciał im jeszcze uciec w stronę kominka, ale nie dał rady i już po chwili wynosili go z biura przez całą firmę, niosąc go na swoich ramionach, podrzucając nim i śpiewając:

„Wszystkie panny w mieście płaczą, już go więcej nie zobaczą. Koniec Smoka casanovy, bo w małżeństwa wpadł okowy” – pieśń miała jeszcze inne zwrotki, których szarpiący się, ze wciąż skutymi rękami Draco nie usłyszał… albo po prostu nie chciał usłyszeć.


💞💞💞


- Zamorduje cię, wskrzeszę, będę torturować, a potem znów cię będę zabijać powoli i bardzo boleśnie – obiecywała Hermiona, gdy była już przebrana w śnieżnobiałą, bardzo gustowną sukienkę z koronkowym gorsetem i szyfonowym rozkloszowanym dołem przed kolano.
Evelinne zaklęciem ładnie ułożyła jej loki w pół kok, a jej głowę ozdobiła przepiękna, diamentowała tiara. Miała też szarfę przewieszoną przez pół z napisem: „Najseksowniejsza panna młoda na świecie!”. A teraz patrzyła z góry na to, jak Ruda wsuwa jej wysoko na udo białą, koronkową podwiązkę.

- To dopiero początek atrakcji, kochana! Ta noc będzie długa! – obiecała Ginny, prowadząc ją do wyjścia z gabinetu, a potem dalej do reszty dziewczyn, które były już trochę rozchichotane po kilku kieliszkach szampana.
Gdy ją zobaczyły, znów wybuchła salwa braw i łosiowego wycia.  

- Rozluźnij się i baw się tym, Herm! To twoja jedyna taka okazja w życiu… - Ginny uśmiechnęła się do niej.

- Spróbuję – obiecała z niechęcią, doskonale wiedząc, że myśl o tym, że cała ta impreza nie jest oparta na tym, że faktycznie wychodziła jutro za mąż, będzie ją dręczyła przez cały wieczór.
To wszystko fikcja. Kłamstwo
Ona nie jest panną młodą, która wychodzi za mąż z miłości. Kiedyś była… Ale nie teraz.

Wyobrażenie sukienki Hermiony

💞💞💞
 

                   Przed księgarnią czekała na nie długa limuzyna. Dziewczyny sprawnie zapakowały się do środka i już po chwili strzelały kolejne korki od szampana.
Gawędziły sobie na wesoło na różne tematy, aż nagle Lavander wypaliła z pytaniem:

- A teraz musisz nam koniecznie opowiedzieć, jak usidliłaś tak doskonałą partię, jak Dracon Malfoy!

- Pokazałam mu cycki i przepadł! – odpowiedział Hermiona ze złośliwym uśmieszkiem, a wszystkie dziewczyny zaśmiały się na głos.

- Widzisz, dobrze ci idzie – szepnęła jej do ucha z aprobatą, siedząc obok niej Ginny.

- Lav będzie dziś wredna, bo chyba nadal jest zazdrosna o Malfoya – burknęła Hermiona.

- To tym bardziej jej dokop! – poradziła Ruda.

- Poważnie Herm, wszystkie chcemy wiedzieć, jak to zrobiłaś! – wtrąciła Parvati.

- Nie czytałyście wywiadu z Ressem? To Malfoy sam o nią zawalczył – przypomniała Luna.

- Ale z ciebie szczęściara! – westchnęła Angelina.

- Niesamowita! – zgodziła się Hermiona, zmuszając się do szerokiego uśmiechu.

- Dobra zaraz dojeżdżamy. Kto ma te chustkę? – zapytała Ginny.

- Jaką chustkę? – zdziwiła się Hermiona, ale nim ktoś zdążył jej odpowiedzieć, Susan podała Ginny srebrny skrawek materiału.

- Nie martw się, rzuciłam na nią zaklęcie, tak by ci się nie rozmazał makijaż – wyjaśniła Ginny, przekładając jej chustkę przez głowę i zawiązując jej oczy.

- Rozumiem, że nie ma sensu protestować? – westchnęła ciężko Hermiona.

- Żadnego! – zapewniła ją ze śmiechem Ruda.


💞💞💞


                  Limuzyna się zatrzymała, a dziewczyny po kolei wysiadły. Hermiona poczuła, jak Ginny i chyba jeszcze Parvati, sądząc po długich paznokciach, łapią ją za dłonie i wyprowadzają z pojazdu.

Wciąż z zawiązanymi oczami poprowadziły ją powoli, jak przypuszczała w stronę jakiegoś budynku.

Weszły do środka, a poza ciepłem i jakimś smacznym zapachem, w Hermione uderzyła salwa braw i pogwizdywań.

- Jest i panna młoda! – zakrzyknął ktoś, a ona była prawie pewna, że był to Theo Nott.

Hermiona mimowolnie się uśmiechnęła. Miała nadzieję, że jeśli Malfoy też tu był, to miał podobny humor do niej. To znaczy ogromną chęć, by kogoś dziś zamordować!

- Hermiono, jako że jesteś panną młodą, to pora dobrać ci pana młodego! Musisz go jednak wybrać sobie sama! Mamy dla ciebie kilku kandydatów, a co jeden to lepszy! – tłumaczyła jej z rozbawieniem Parvati.

- A mogę zrezygnować i uciec? – spytała ze śmiechem.

- Jak myślicie panowie, może? – zapytała Lavender.

- Nie!!! – ryknęło z kilku gardeł.

- Niestety, sama słyszałaś! Pora zaczynać. Oto twój pierwszy kandydat…

Hermiona wyczuła, że ktoś do niej podszedł, a Ginny uniosła jej dłoń i położyła ją na ramieniu mężczyzny. Od razu wiedziała, że to nie Draco. Był za niski.

- Na pewno jest ładny, ale zobaczę co jeszcze macie do zaproponowania – zaśmiała się.

- Dziękujemy Denisie, ale nie zostałeś wybrany! – zawołała się Parvati. – Mamy następnego…

Hermiona z westchnieniem znów uniosła dłonie. Wystarczyło, by delikatnie przejechała po nosie mężczyzny i już się roześmiała.

- Cześć Theo. Ale czy ty przypadkiem nie masz już żony?

- Cicho Hermiona! Ona się o niczym nie dowie! – Nott cmoknął ją w policzek i roześmiał się szczerze.

- Ja wszystko widzę Nottie! – rozległ się roześmiany głos Tammy.

- Kolejny przystojniak!

Hermiona od razu odrzuciła kandydata, jako że miał zarost, a Draco rzadko to praktykował.

- Dziękujemy Robb – odezwała się Parvati.  – O! A teraz idzie prawdziwe cudo!

Ledwo mężczyzna znalazł się blisko, a Hermiona zachichotała, rozpoznając jego wodę kolońską.

- Tego sobie wezmę, jak już się rozwiedzie. Cześć Zabb!

- Cześć Mionko! Trzymam cię za słowo! – Zabini objął ją i przytulił.

- No, a ten następny, to też prawdziwy okaz! – zaśmiała się Parvati.

Hermiona od razu wiedziała, że to również nie Draco, ponieważ mężczyzna pachniał nikotyną.

- Macie jeszcze coś ciekawego? Bo jak nie, to może wrócę do czego już obmacanego? – zażartowała Hermiona.

- Czekaj, czekaj! Pewnie, że mamy ciekawe okazy!

Od razu wiedziała, że to on. Znała dobrze jego zapach. To specyficzne ciepło, jakie zawsze czuła, gdy się zbliżał, znów ogarnęło jej ciało. Dla pewności musnęła palcami jego włosy, a później chwyciła go za przegub. Draco miał bliznę na lewym nadgarstku po usunięciu Mrocznego Znaku.
To był on.

- Ten w sumie całkiem ładnie pachnie i chyba jest dość wysoki, a lubię wysokich – Hermiona odsunęła się i postukała palcem o podbródek.

- No i jak decyzja? – zaśmiała się Parvati.

- Dobra! Biorę tego, nie ma co ryzykować, że trafi mi się jakiś gorszy! – roześmiała się Hermiona.



💞💞💞


Rozległy się brawa, a Ginny zdjęła jej opaskę z oczu, akurat w momencie, gdy Blaise machał różdżką nad Malfoyem, najpewniej zdejmując z niego zaklęcie silencio. Dopilnowali, by się przed nią nie wygadał, że to on.

- No chyba całkiem nieźle wybrałam! – zaśmiała się Hermiona, mierząc ostentacyjnie Malfoya z góry na dół wzrokiem.

- A ty Draco, co powiesz? – zapytała ciekawsko Lavander.

- Że lepiej być nie mogło! – odparł, łapiąc Hermionę za dłoń i wciągając w swoje ramiona.

- Cześć… - wymruczała w jego szyję, przytulając się mocno.

- Zabijemy ich za to – obiecał, całując ją w skroń.

- Absolutnie tak! – zgodziła się z uśmiechem.

- Brawo para młoda! – krzyknął Blaise, a wszyscy jak na komendę zaklaskali głośno.

- Długo i boleśnie będziemy ich za to mordować – przyobiecała Hermiona, wciąż do niego przytulona.

- Porwali mnie z mojego gabinetu – poskarżył się.

- A mnie pytano, jak hojnie jesteś obdarzony przez naturę i podarowano strój do seksu sado-maso – opowiadała, odrywając się od niego i śmiejąc.
Bo w sumie to wszystko nagle wydało się jej bardzo śmiesznie.

- Sado-maso? Salazarze! Musisz mi go koniecznie pokazać… - on również się roześmiał.

- Na początek dobrej imprezy, pierwszy taniec! – zawołał Zabini.

- Wszyscy robimy kółeczko, a nasi państwo młodzi ładnie nam zatańczą! – zaordynowała Tammy.

Od razu światła przygasły, na ścianach pojawiły się laserowe, czerwone serduszka, a wszyscy zebrani goście otoczyli ich szerokim kołem. Hermiona dopiero teraz spostrzegła, że byli tam też partnerzy dziewczyn, które ją tu przywiozły i partnerki kolegów Dracona… Razem nieco ponad trzydzieści osób.

- Przetrwamy jakoś ten wieczór – wyszeptał Draco w jej włosy.

- Na pewno nie na trzeźwo – uśmiechnęła się do niego, pozwalając mu ująć swoją dłoń i ustawić się w pozycji do tańca.

(Muzyka)

Z głośników popłynęła wolna, romantyczna melodia.
Hermiona mimowolnie zadrżała w jego ramionach. To było naprawdę porażające uczucie…
Zaczęli się powoli bujać w rytm piosenki, patrząc sobie w oczy.

To zawsze było dla mnie zagadką
Jak dwa serca mogły się połączyć
I miłość może trwać wiecznie
Ale teraz, kiedy Ciebie znalazłem, wierzę,
Że stał się cud
Kiedy Bóg wysłał kogoś doskonałego
Teraz minęły wszystkie moje pytania "dlaczego"
A ja nigdy nie byłem tak pewny niczego w moim życiu.

Zastanawiam się, co Bóg myślał
Kiedy Ciebie stworzył
Zastanawiam się czy wiedział o wszystkim czego będę potrzebować
Ponieważ spełnił wszystkie moje marzenia
Kiedy Bóg Cię stworzył
Musiał myśleć o mnie. *

- Przysięgam, że cię za to zabije, Zabb – wymruczał Draco, po czym puścił jej rękę i przytulił ją do siebie naprawdę mocno, chowając twarz w jej włosach i wsuwając dłoń pod loki na jej karku.

Hermiona objęła go ramionami, zacisnęła powieki i ukryła twarz w jego szyi, wiedząc, że nie da rady się nie rozpłakać…

Każde słowo piosenki, każdy jeden takt melodii, uderzał w nią z całą mocą. Tak bardzo oddawała ona to, co do niego czuła.
A gdzieś w tle pobrzmiewało w jej głowie, że to nieprawda… Bo ona wcale nie była stworzona dla niego. Przecież tak wiele ich różniło. Tak dużo przeszkód wciąż stało pomiędzy nimi.
To był tylko sen… Piękny, ale chwilowy.
 I wiedziała, że pobudka, ją zabije.

W połowie piosenka zmieniła się na nieco szybszą. Miała nadzieję, że jeśli ktoś zauważy, że ma błyszczące oczy, to weźmie to jedynie za łzy szczęścia.

Draco odsunął ją trochę, znów złapał za jej dłoń i powoli ją okręcił, przy obrocie szybko cmokając ją w szyję.
Zachichotała, bo załaskotało, a poza tym pomogło jej na chwilę przestać myśleć o płaczu.

Szybko złapali doskonale zgrany rytm kroków. Kilka obrotów, przyciągnięć bliżej siebie, a potem oddaleń… Malfoy świetnie tańczył, ale wiedziała to o nim nie od dziś.

Gdy piosenka się skończyła, przeniósł dłoń nieco niżej i patrząc jej w oczy przechylił ją do tyłu.
Wszyscy zaklaskali, a Hermiona uśmiechnęła się do niego.
Cieszyła się, że to był już koniec…
Wtedy Draco, pomógł jej się wyprostować, po czym od razu złapał jej twarz w swoje dłonie i bez chwili zawahania pocałował ją namiętnie, na oczach wszystkich ich najbliższych znajomych…


*Tytuł piosenki: "New Song - When God Made You"

Tłumaczenie ze strony: https://www.tekstowo.pl/piosenka,new_song,when_god_made_you.html. - Zachęcam żeby zobaczyć cały tekst bo jest piękny 😍

💞💞💞


I jak? Poprzytulałyście się?
Ja co słyszę tę piosenkę to się idę tulić do męża 😊

Wiem, że słodko Wam po tych ostatnich rozdziałach, ale obiecuję, że będzie jeszcze i mniej słodko - wszystko w swoim czasie 😎

Śmiejemy się z Kinią, że to opowiadanie będzie naprawdę bardzo, bardzo długie - jak jej wymieniam wszystkie swoje pomysły na nie 😂

Zapasy stale rosną, więc nie opuszczam Was na długo, a w przyszłym tygodniu postaram się też dodać coś innego - dla urozmaicenia 😋

Duże buziaki!

Wasza V.